Σε πρόσφατη έρευνά του το γερμανικό Κέντρο Πληροφόρησης για την Κινητή Τηλεφωνία (IZMF) καταλήγει ότι μόλις ένα στα δέκα κινητά τηλέφωνα που βγαίνουν σε αχρησία ανακυκλώνονται
Κινητά τηλέφωνα και ηλεκτρονικές συσκευές κυριαρχούν στις γιορτινές λίστες των καταναλωτών. Πού καταλήγουν οι παλιές συσκευές που αντικαθίστανται με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας;
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στη Γερμανία σημαίνoυν, εκτός των άλλων, καταναλωτική φρενίτιδα. Τα τελευταία χρόνια την τιμητική τους στις λίστες δώρων των Γερμανών έχουν τα smartphone, οι ταμπλέτες, οι υπολογιστές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι πού καταλήγει όλος αυτός ο κυκεώνας συσκευών που αποσύρεται τις ημέρες των γιορτών για να αντικατασταθεί από νέα μοντέλα.
Σε πρόσφατη έρευνά του το γερμανικό Κέντρο Πληροφόρησης για την Κινητή Τηλεφωνία (IZMF) καταλήγει ότι μόλις ένα στα δέκα κινητά τηλέφωνα που βγαίνουν σε αχρησία ανακυκλώνονται.
Πιο συγκεκριμένα η έρευνα αναφέρει ότι στη Γερμανία πάνω από 86 εκατομμύρια παλιά κινητά τηλέφωνα βρίσκονται κλεισμένα σε συρτάρια. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία του ΟΗΕ ο μέσος Γερμανός δημιουργεί περίπου 23 κιλά ηλεκτρονικών σκουπιδιών ετησίως. Η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών δεν έχει ιδέα περί των τρόπων ανακύκλωσης των ηλεκτρονικών συσκευών ή για το πού θα μπορούσαν να τις εναποθέσουν. Η FAZ, σε σχετικό δημοσίευμα, αναφέρει μάλιστα πως ένα μεγάλο μέρος παλιών κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών μεταπωλείται παράνομα σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας ή της Αφρικής αντί να καταλήγει στην ανακύκλωση.
Τα παλιά κινητά εξακολουθούν να έχουν αξία
Πολύτιμα μέταλλα όπως χρυσό, ίνδιο και ταλάντιο περιέχουν κινητά τηλέφωνα σε αχρησία
Όπως αναφέρει η Δρ. Περίν Σανσερέλ από το Ινστιτούτο Φραουνχόφερ πολλές από τις παλιές συσκευές μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, ενώ εξακολουθούν να διατηρούν μέρος της αρχικής τους αξίας. «Ακόμη και σε ένα μικρό κινητό τηλέφωνο, η συγκέντρωση σε πολύτιμα μέταλλα είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, κινητά τηλέφωνα που ζυγίζουν ένα κιλό περιέχουν περίπου 300 χιλιοστόγραμμα χρυσoύ – και αυτό είναι πολύ. Περιέχουν επίσης και άλλα μετάλλα, όχι τόσο γνωστά, όπως ίνδιο και ταντάλιο, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως σε μικρές ποσότητες στην ηλεκτρονική» αναφέρει η κ. Σανσερέλ. Υπό αυτή την έννοια είναι προτιμότερο τα παλιά κινητά να μη μένουν σε αχρησία, αλλά να δίνονται αμέσως για ανακύκλωση, είτε απευθείας στους παρόχους κινητής τηλεφωνίας, είτε στο πλαίσιο ειδικών εκστρατειών ευαισθητοποίησης των καταναλωτών.
Πώς γίνεται όμως η ανακύκλωση κινητών;
Η Περίν Σανσερέλ εξηγεί: «Πρώτα απομακρύνεται η μπαταρία των κινητών, η οποία οδηγείται σε μία ειδική εγκατάσταση προς επεξεργασία. Έπειτα το υπόλοιπο κομμάτι λιώνει. Με βάση σύγχρονες μεθόδους μεταλλουργίας, από τη διαδικασία αυτή μπορούν στη συνέχεια να διαχωριστούν και να ανακτηθούν μέχρι και 17 είδη μετάλλων. Σε αυτό το κομμάτι εστιάζει πλέον η έρευνα, με στόχο να ανακτώνται ολοένα περισσότερα μέταλλα».
Βέβαια, όπως εκτιμά η ειδικός, η συνολική διαδικασία ανακύκλωσης κινητών και ανάκτησης πολύτιμων μετάλλων παραμένει ακόμη στην πράξη «ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα», μέχρις ότου να μπορεί να θεωρηθεί ως μια νέα «φλέβα χρυσού», καλά κρυμμένη στα άδυτα των νοικοκυριών.
Κινητά τηλέφωνα και ηλεκτρονικές συσκευές κυριαρχούν στις γιορτινές λίστες των καταναλωτών. Πού καταλήγουν οι παλιές συσκευές που αντικαθίστανται με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας;
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στη Γερμανία σημαίνoυν, εκτός των άλλων, καταναλωτική φρενίτιδα. Τα τελευταία χρόνια την τιμητική τους στις λίστες δώρων των Γερμανών έχουν τα smartphone, οι ταμπλέτες, οι υπολογιστές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι πού καταλήγει όλος αυτός ο κυκεώνας συσκευών που αποσύρεται τις ημέρες των γιορτών για να αντικατασταθεί από νέα μοντέλα.
Σε πρόσφατη έρευνά του το γερμανικό Κέντρο Πληροφόρησης για την Κινητή Τηλεφωνία (IZMF) καταλήγει ότι μόλις ένα στα δέκα κινητά τηλέφωνα που βγαίνουν σε αχρησία ανακυκλώνονται.
Πιο συγκεκριμένα η έρευνα αναφέρει ότι στη Γερμανία πάνω από 86 εκατομμύρια παλιά κινητά τηλέφωνα βρίσκονται κλεισμένα σε συρτάρια. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία του ΟΗΕ ο μέσος Γερμανός δημιουργεί περίπου 23 κιλά ηλεκτρονικών σκουπιδιών ετησίως. Η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών δεν έχει ιδέα περί των τρόπων ανακύκλωσης των ηλεκτρονικών συσκευών ή για το πού θα μπορούσαν να τις εναποθέσουν. Η FAZ, σε σχετικό δημοσίευμα, αναφέρει μάλιστα πως ένα μεγάλο μέρος παλιών κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών μεταπωλείται παράνομα σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας ή της Αφρικής αντί να καταλήγει στην ανακύκλωση.
Τα παλιά κινητά εξακολουθούν να έχουν αξία
Πολύτιμα μέταλλα όπως χρυσό, ίνδιο και ταλάντιο περιέχουν κινητά τηλέφωνα σε αχρησία
Όπως αναφέρει η Δρ. Περίν Σανσερέλ από το Ινστιτούτο Φραουνχόφερ πολλές από τις παλιές συσκευές μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, ενώ εξακολουθούν να διατηρούν μέρος της αρχικής τους αξίας. «Ακόμη και σε ένα μικρό κινητό τηλέφωνο, η συγκέντρωση σε πολύτιμα μέταλλα είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, κινητά τηλέφωνα που ζυγίζουν ένα κιλό περιέχουν περίπου 300 χιλιοστόγραμμα χρυσoύ – και αυτό είναι πολύ. Περιέχουν επίσης και άλλα μετάλλα, όχι τόσο γνωστά, όπως ίνδιο και ταντάλιο, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως σε μικρές ποσότητες στην ηλεκτρονική» αναφέρει η κ. Σανσερέλ. Υπό αυτή την έννοια είναι προτιμότερο τα παλιά κινητά να μη μένουν σε αχρησία, αλλά να δίνονται αμέσως για ανακύκλωση, είτε απευθείας στους παρόχους κινητής τηλεφωνίας, είτε στο πλαίσιο ειδικών εκστρατειών ευαισθητοποίησης των καταναλωτών.
Πώς γίνεται όμως η ανακύκλωση κινητών;
Η Περίν Σανσερέλ εξηγεί: «Πρώτα απομακρύνεται η μπαταρία των κινητών, η οποία οδηγείται σε μία ειδική εγκατάσταση προς επεξεργασία. Έπειτα το υπόλοιπο κομμάτι λιώνει. Με βάση σύγχρονες μεθόδους μεταλλουργίας, από τη διαδικασία αυτή μπορούν στη συνέχεια να διαχωριστούν και να ανακτηθούν μέχρι και 17 είδη μετάλλων. Σε αυτό το κομμάτι εστιάζει πλέον η έρευνα, με στόχο να ανακτώνται ολοένα περισσότερα μέταλλα».
Βέβαια, όπως εκτιμά η ειδικός, η συνολική διαδικασία ανακύκλωσης κινητών και ανάκτησης πολύτιμων μετάλλων παραμένει ακόμη στην πράξη «ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα», μέχρις ότου να μπορεί να θεωρηθεί ως μια νέα «φλέβα χρυσού», καλά κρυμμένη στα άδυτα των νοικοκυριών.