Για το σπουδαίο παρελθόν, αλλά και το παρόν του αθλητισμού στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ και τώρα στη Ρωσία, μιλούν, ενόψει των Χειμερινών Αγώνων στο Σότσι, Ρώσοι πρωταθλητές.
Οι προβλέψεις τους πάντως, για τα χρυσά μετάλλια αυτή τη φορά είναι μετριοπαθείς.
Στην Ολυμπιάδα του 2010 στο Βανκούβερ, η Εθνική Ρωσίας κατέλαβε την 11η θέση στην κατάταξη των μεταλλίων, κατακτώντας μόλις τρία χρυσά.
Πολύ σύντομα οι Ρώσοι θα έχουν την ευκαιρία να επανορθώσουν για την αποτυχία στον Καναδά. Σύμφωνα με τον υπουργό Αθλητισμού, Βιτάλι Μουτκό, στο Σότσι η ομάδα μπορεί να κερδίσει από επτά ως εννέα χρυσά μετάλλια και να καταλάβει την 3η θέση στη γενική κατάταξη.
Για τους αθλητές της σοβιετικής εποχής δηλώσεις όπως αυτή του υπουργού, θα έμοιαζαν υπέρ του δέοντος προσεκτικές. Εκείνοι που έπαιρναν μέρος στις διοργανώσεις με τα χρώματα της ΕΣΣΔ, δεν είχαν στο μυαλό της καμιά άλλη θέση, πέραν της 1ης. Για παράδειγμα, η θρυλική σοβιετική αθλήτρια στο πατινάζ ταχύτητας, Λίντια Σκόμπλικοβα, κατέκτησε σε όλη την καριέρα της τα διπλάσια χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, απ’ ότι ολόκληρη η Εθνική Ρωσίας το 2010.
Μια “συνηθισμένη” σοβιετική πρωταθλήτρια
Η Λίντια είχε γεννηθεί σε μια συνηθισμένη σοβιετική οικογένεια, στη μικρή πόλη των Ουραλίων Ζλατοούστ. Προκειμένου να πηγαίνει στο σινεμά τα Σαββατοκύριακα έκανε οικονομία, και αντί να παίρνει το τραμ, πήγαινε τα 12 χλμ μέχρι το σχολείο με τα πόδια.
Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης σκληραγώγησαν το μελλοντικό αστέρι του πατινάζ ταχύτητας και στις προπονήσεις μπορούσε να αντέξει οποιονδήποτε σωματικό φόρτο. Όπως ανέφερε η αθλήτρια, η συνηθισμένη της προπόνηση περιελάμβανε 40 λεπτά προθέρμανση, χιονοδρομία αντοχής και δώδεκα επιταχύνσεις από 500 μ. η καθεμιά. Αυτές οι υπερπροσπάθειες απέδωσαν σύντομα αποτελέσματα. Στα 20 της μόλις η Σκόμπλικοβα συμπεριλήφθηκε στην Εθνική ΕΣΣΔ και στα 21 πήγε στους Ολυμπιακούς του 1960.
Στο Squaw Valley (Κοιλάδα Σκουάου των ΗΠΑ), ο σοβιετικός ύμνος ακούστηκε δυο φορές προς τιμήν της νεαρής σοβιετικής αθλήτριας η οποία αναδείχθηκε ταχύτερη όλων στην πίστα πάγου σε δύο διαδρομές, στα 1500 και 3000 μ. Κανείς τότε δεν είχε φανταστεί ότι αυτό ήταν μόνο το πρελούδιο της νικηφόρας Ολυμπιακής «συμφωνίας», «συνθέτης» της οποίας θα γινόταν η Σκόμπλικοβα ύστερα από τέσσερα χρόνια.
Τους Αγώνες στο Ίνσμπουργκ, ο παγκόσμιος Τύπος τους αποκάλεσε «Ολυμπιάδα της Σκόμπλικοβα». Η 24χρονη «αστραπή των Ουραλίων» πέτυχε αυτό, το οποίο προηγουμένως δεν είχε κατορθώσει κανείς. Η Λίντια βγήκε τέσσερις φορές στην πίστα του πάγου και στο τέλος της καθεμιάς βρισκόταν εστεμμένη με το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Από τρία χρυσά μετάλλια σε μία Ολυμπιάδα στο πατινάζ ταχύτητας έχουν λάβει άσοι όπως ο Φινλανδός Κλας Τούνμπεργκ, οι Νορβηγοί Ιβάν Μπάλανγκρουντ και Γιάλμαρ Άντερσεν, και ο «ιπτάμενος Ολλανδός» Αρντ Σχενκ, αλλά το ρεκόρ της Σκόμπλικοβα παρέμεινε ακατάρριπτο.
«Εύχομαι καλή επιτυχία στους αθλητές μας στο Σότσι -δηλώνει η Σκόμπλικοβα- αλλά δυστυχώς δεν νομίζω ότι θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε αισθητά τα αποτελέσματα που φέραμε στο Βανκούβερ. Η χώρα βρίσκεται σε δημογραφική κρίση, συν το γεγονός ότι τα παιδιά έχουν βρει νέες ασχολίες».
Λιουμπόβ Γεγκόροβα: Από τα χιονοδρόμια στην πολιτική
Η Σκόμπλικοβα μοιράζεται το ρεκόρ σε αριθμό χρυσών Ολυμπιακών μεταλλίων μεταξύ των γυναικών, με μια άλλη κορυφαία Ρωσίδα αθλήτρια, τη σκιέρ Λιουμπόβ Γεγκόροβα. Την πρώτη σημαντική επιτυχία της, η Γεγκόροβα την πέτυχε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1991, όπου η χιονοδρόμος αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια ως μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας, ενώ ύστερα έφερε τον καλύτερο χρόνο στον αγώνα των 30 χλμ. Ένα χρόνο μετά, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αλμπερβίλ στη Γαλλία.
Εκεί πήρε το χρυσό στους αγώνες των 5 και των 15 χλμ. Στην κούρσα των 5 χλμ τις τέσσερις πρώτες σκιέρ χώριζαν μόλις 8 δευτερόλεπτα, ωστόσο μετά από σκληρή μάχη η Γεγκόροβα κατόρθωσε να κόψει πρώτη το νήμα του τερματισμού. Στη σκυταλοδρομία οι Ρωσίδες ξεπέρασαν τις Νορβηγίδες κατά 20 δευτερόλεπτα και η κοπέλα από το Τομσκ έγινε τριπλή Ολυμπιονίκης.
Στους Αγώνες του 1994 στο Λιλεχάμερ της Νορβηγίας, η Γεγκόροβα επέδειξε πάλι τις αστείρευτες ικανότητές της. Νίκη στις κούρσες των 5 και των 10 χλμ, καθώς και στη σκυταλοδρομία 4х5 χλμ. Στην Αγία Πετρούπολη, όπου η Λιουμπόβ μετακόμισε όταν τέλειωσε το σχολείο, έγινε δεκτή με τιμές. Ο Δήμαρχος της παρέδωσε τα κλειδιά από το νέο της διαμέρισμα, ενώ με απόφαση του προέδρου της χώρας, η Γεγκόροβα τιμήθηκε με τον τίτλο της «Ηρωίδας της Ρωσίας».
Μόνο η ίδια η Λιουμπόβ γνωρίζει τι ήταν αυτό που την ώθησε να καταφύγει στο ντόπινγκ. Το 1997 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τροντχάιμ, στον έλεγχο ντόπινγκ βρέθηκαν στο δείγμα της απαγορευμένες ουσίες. Τελικά η Γεγκόροβα τιμωρήθηκε με διετή αποκλεισμό, ο οποίος έβαλε τελεία στην καριέρα της στο σκι.
Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε τον αθλητισμό. Από το Μάρτιο του 2007 είναι βουλευτής της Νομοθετικής συνέλευσης της Αγίας Πετρούπολης, συντονίζοντας τα αθλητικά θέματα της πρωτεύουσας του βορρά. Σχετικά με την επικείμενη Ολυμπιάδα, η Γεγκόροβα αναφέρει: «Έχω καλό προαίσθημα για το Σότσι. Στη Ρωσία μεγάλωσε μια νέα γενιά ταλαντούχων αθλητών, ενώ θα βοηθήσει λογικά και το ότι οι Αγώνες γίνονται στην έδρα μας. Ενώ και οι διαιτητές ευνοούν πάντα σε κάποιο βαθμό τους διοργανωτές. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι υστερούμε από τον Καναδά, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, αλλά μπορούμε σίγουρα να ανταγωνιστούμε επί ίσοις όροις τις ασιατικές και σκανδιναβικές χώρες».
Αλεξάντρ Τίχονοφ: Πρωταθλητής με πρόβλημα στην καρδιά
Ο πλέον πολυνίκης Ρώσος αθλητής στα χειμερινά σπορ, ο αθλητής του δίαθλου Αλεξάντρ Τίχονοφ, πριν γίνει σπουδαίος πρωταθλητής πέρασε πολλές σκληρές δοκιμασίες στη ζωή του. Γεννήθηκε με καρδιοπάθεια, ενώ όταν ήταν πέντε χρονών έπεσε σε έναν λέβητα με καυτό νερό και πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο στο νοσοκομείο με βαρύτατα εγκαύματα.
Η ενασχόλησή του με το σκι ξεκίνησε αργά, στις τελευταίες τάξεις του σχολείου. Μετά την απόκτηση του πιστοποιητικού, δεν εγγράφηκε ωστόσο σε Σχολή φυσικής αγωγής, αλλά προτίμησε να μάθει το επάγγελμα του κτίστη. Εκπροσωπώντας την τεχνική Σχολή του, ο Αλεξάντρ έφερνε εξαιρετικά αποτελέσματα ελκύοντας την προσοχή της ομάδας σκι της περιοχής και κατόπιν της Εθνικής ΕΣΣΔ, της οποίας ωστόσο, τελικά δεν έγινε μέλος. Ένα τραύμα στο πόδι δεν του επέτρεψε να πάει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και μετέβη για αποκατάσταση στην Εσθονία, όπου έκανε προετοιμασία η Εθνική ΕΣΣΔ στο δίαθλο.
Το ταξίδι αυτό προκαθόρισε τη μοίρα του μεγάλου πρωταθλητή από το Τσελιάμπινσκ. Πήρε στα χέρια του το τυφέκιο και δεν το αποχωρίστηκε στα επόμενα 14 χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα, ο Τίχονοφ κατέρριψε όλα τα ρεκόρ του συγκεκριμένου αθλήματος. Τέσσερις φορές χρυσός Ολυμπιονίκης, ασημένιος στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς της Γκρενόμπλ το 1968, έντεκα φορές πρωταθλητής ΕΣΣΔ. Για πολύ καιρό ήταν επικεφαλής της Ένωσης Δίαθλου της Ρωσίας, και από το 2002 ως το 2009 της Διεθνούς Ένωσης Δίαθλου.
«Δεν θα κάνω προγνώσεις, διότι σπάνια πέφτω έξω σε αυτές. Για την ώρα έχω αρνητικό προαίσθημα όσον αφορά την κατάταξη στα μετάλλια», ανέφερε ο Τίχονοφ στον ανταποκριτή της RBTH.
