Η κρίση στην Ουκρανία αποκτάει όλο και πιο χαώδη χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα και οι κοινωνικές διαταραχές έχουν την σχέση αιτίας και συνέπειας. Για τη λογική της εξέλιξης των γεγονότων στην Ουκρανία και για το πού μπορεί να οδηγήσει στο πρακτορείο ITAR-TASS μίλησε ο διευθυντής του Ινστιτούτου στρατηγικών ερευνών της Ρωσίας Λεωνίντ Ρεσέτνικοφ.
— Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι λένε ότι η Ουκρανία οδεύει σε Εμφύλιο πόλεμο. Κατά τη γνώμη σας, είναι σωστή η διατύπωση αυτή; Και εάν είναι έτσι, υπάρχει άραγε η δυνατότητα να σταματήσει η πορεία αυτή;
— Όσον αφορά για Εμφύλιο είναι πρόωρο να το συζητάμε ακόμη. Τώρα μπορούμε να παρακολουθούμε την κατάσταση της αρκετά πετυχημένης βίαιης κατάληψης της εξουσίας από τη μία πλευρά. Ο Εμφύλιος είναι δυνατός στην περίπτωση που θα υπάρχει η αντιμαχόμενη πλευρά, που στην ουσία δεν υπάρχει. Σε μια οργανωμένη μορφή προς το παρόν δεν υπάρχει. Μπορεί να εμφανιστεί μετά την κατάληψη της εξουσίας, εάν να γίνει με αναλογία στον Εμφύλιο πόλεμο στη Ρωσία ο οποίος δεν ξεκίνησε αμέσως.
— Με άλλα λόγια είναι αναπόφευκτο κάποιο χρονικό διάστημα όταν στη μία πλευρά έχουν συνηθίσει να σκοτώνουν τους διαφωνούντες, και η άλλη πλευρά όλο δεν μπορεί να προσπεράσει το εμπόδιο αυτό;
— Τώρα τα πάντα εξαρτώνται από το ποιος θα καταλάβει την εξουσία. Όπως φαίνεται, η τωρινή εξουσία, εάν θα κρατηθεί με κάποιον τρόπο, θα είναι πολύ πρόσκαιρη. Δεν θα αντέξει την πίεση ειδικά όταν θα αρχίσει να αυξάνεται. Και η πίεση θα αυξάνεται. Οι άνθρωποι αυτοί, ριζοσπάστες και εξτρεμιστές, αισθάνθηκαν τη δύναμη και δε θα αποχωρήσουν έτσι απλά.
Τι να τους αντιπαραθέσουν; Η τωρινή εξουσία δεν έχει στήριξη από τον πληθυσμό. Ο περισσότερος πληθυσμός είναι κατά του Μαϊδάν, κατά των ριζοσπαστών, δεν στηρίζει όμως και τον Γιανουκόβιτς. Εκείνος με τη συμπεριφορά του, με τη γραμμή που ακολούθησε τις τελευταίες μέρες χειροτέρεψε κατά πολύ την κατάσταση.
Για το λόγο αυτό είναι δύσκολο να μιλάμε τώρα για κλασσικό Εμφύλιο πόλεμο. Εκείνη η δεύτερη πλευρά, δηλαδή οι κάτοικοι της ανατολικής και της νότιας Ουκρανίας, στην ουσία δεν έχει ιδέα ούτε ηγεσία. Αφού δεν φτάνει να είσαι κατά, πρέπει να είσαι και υπέρ. Θεωρώ ότι για το λόγο αυτό και το λευκό κίνημα στον Εμφύλιο εξαρχής ήταν καταδικασμένο: ήταν κατανοητό, κατά τίνος είναι, δεν ήταν κατανοητό όμως, υπέρ τίνος. Δεν κατάφερε να διαμορφώσει μια ενωτική ιδέα.
— Όπως φαίνεται δηλαδή, με το μέρος της τωρινής αντιπολίτευσης είναι η διεθνής κάλυψη και χρήματα, κάποια έστω αδύνατη, αλλά οργανωμένη εξουσία σε μορφή της αντάρτικης τρόικας και ένα μαχητικό τάγμα που αποτελείται από τρομοκράτες και νάζι. Με άλλα λόγια, σε περίπτωση που η κατάσταση θα φτάσει στην κρίση, την εξουσία θα αναλάβουν αυτοί. Όπως μια πιο οργανωμένη δύναμη, επειδή από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει τίποτε …
— Και είναι μια πραγματική απειλή. Υπάρχει αντίδραση, δεν υπάρχει όμως μια ιδέα ως απάντηση σε αυτούς. Εκφράζεται, μάλιστα, από κάποιους πολιτικούς, από κάποιους εκπροσώπους των περιοχών οι οποίοι λένε ότι στην ουσία η μάχη γίνεται κατά της Μόσχας και ότι και αυτοί είναι από το ρωσικό κόσμο, γι’ αυτό, αυτοί είναι ο κύριος στόχος της επίθεσης που υπέφερε η Ουκρανία. Αλλά και η Ρωσία όμως προς το παρόν δεν αντιδράει σε τέτοιου είδους δηλώσεις, και την ίδια την ιδέα μέχρι στιγμής δεν αντιλαμβάνονται και δεν τη διαδίδουν στην Ανατολή, στο κέντρο και στη Δύση.
Και εκτός από αυτή την ιδέα ποια άλλη ενωτική ιδέα μπορεί να υπάρχει για τις περιοχές αυτές; Η ιδέα της μάχης για μια ανεξάρτητη, αυτόνομη Ουκρανία; Στις συνθήκες φανερής διάσπασης της χώρας σε δύο στρατόπεδα το σλόγκαν αυτό δε λειτουργεί.
Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ουκρανία 6 εκατ. άνθρωποι είναι εγγεγραμμένοι ως Ρώσοι στην εθνικότητα. Στην ουσία είναι πολύ περισσότεροι. Θεωρούν τους εαυτούς τους Ρώσους, και είναι Ρώσοι. Δηλαδή, εάν αρχίσουν οι καταδιώξεις, στη Μόσχα θα τεθεί η υπόθεση της διάσωσης των συμπατριωτών της! Και δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν μας απασχολεί καθόλου τι μπορεί να γίνει με τους συμπατριώτες μας στην Ουκρανία. Μετά τις απειλές του Μαϊδάν όμως δεν είναι καθόλου ρητορική ερώτηση. Οι συμπατριώτες μου, οι κάτοικοι της Χάρκοβ, ρωτάνε: "Και τι να κάνουμε , να φύγουμε πρόσφυγες στο Μπέλγκοροντ; "
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι μια ανεξάρτητη Ουκρανία όπως την παρουσιάζει το Μαϊδάν, είναι μια «άντι-Ρωσία». Και σήμερα πρόκειται όχι για την ένωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ότι θα είναι μια ένωση με το ΝΑΤΟ. Και το στάδιο αυτό δεν προκαλεί καμία αμφισβήτηση στους αναλυτές.
Μίλησε ο Αλεξάνδρ Τσιγκανόφ
.JPG)
