Αύξηση κατά 70% έχουν παρουσιάσει οι κλήσεις στη μία εθνική γραμμή βοήθειας για την αυτοκτονία, ενώ το ποσοστό αυτοκτονιών έχει αυξηθεί από 2,8% ανά 100.000 πληθυσμού το 2008 σε 5,2% το 2010!
Ιδιαίτερα σημαντικό όμως είναι ότι 75% του πληθυσμού που εμφανίζουν κάποιου είδους ψυχοπαθολογία δεν λαμβάνουν κάποιου είδους θεραπεία για το πρόβλημα τους, ενώ για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση, φαίνεται ότι καταρρέει το οικοδόμημα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην χώρα.
Τα θλιβερά αυτά στοιχεία έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η οικονομική κρίση που ταλανίζει εδώ και χρόνια την Ελλάδα, έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της στους πολίτες της και στην ευαίσθητη και τρυφερή ομάδα που είναι τα παιδιά.
Σύμφωνα με την παρουσίαση του κ. Δημ. Κ. Αναγνωστόπουλου, Αναπλ. Καθηγητή Παιδοψυχιατρικής και της Δρ. Ευγενίας Σουμάκη, Παιδοψυχίατρου, Επιστημονικής Διευθύντριας της Διαγνωστικής και Θεραπευτικής Μονάδας «Σπύρος Δοξιάδης», σε επιστημονικό συνέδριο με θέμα: «Η κατάσταση της ψυχιατρικής των παιδιών και των εφήβων στην Ελλάδα της «κρίσης», η πιο πρόσφατη εθνική επιδημιολογική έρευνα δείχνει υψηλή θετική συσχέτιση ανάμεσα στην εκδήλωση επιθυμίας θανάτου και την ανεργία, αλλά και την εμφάνιση σοβαρής ψυχοπαθολογίας και ανεργίας.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, 1 στους 6 Έλληνες ηλικίας 18-70 έχει αναπτύξει κλινικά σημαντική ψυχοπαθολογία και 1 στους 12 (600.000) σοβαρή ψυχοπαθολογία.
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες οι τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας, υφίστανται κατά προτεραιότητα τις αρνητικές συνέπειες. Όλα αυτά συμβάλλουν στην σημαντική αύξηση της ψυχιατρικής νοσηρότητας στο σύνολό της. Ιδιαίτερα έχει δειχθεί η σημαντική αύξηση της κατάθλιψης και των αποπειρών αυτοκτονίας και της αυτοκτονίας και η συσχέτιση τους με την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια.
